به گزارش فردای خبر به نقل از خبرنگار علم و فناوری ایسکانیوز؛ یک مطالعه‌ استرالیایی که طی چهار سال و قبل از شیوع کووید ۱۹ انجام شده است، به نتایج روشنی در مورد تأثیر کار کردن از خانه رسیده است. محققان صراحتا اعلام کردند این انعطاف‌پذیری به طور قابل توجهی رفاه و شادی کارمندان را بهبود می‌بخشد و رابطه‌ کارمندان را با کار متحول می‌کند.

همه‌گیری کووید ۱۹ به عنوان یک کاتالیزور غیرمنتظره عمل کرد و میلیون‌ها نفر را به دنیای دورکاری سوق داد. چیزی که برای بسیاری یک محدودیت موقت به نظر می‌رسید، به سرعت به یک کشف تبدیل شد: امکان انجام وظایف حرفه‌ای در خارج از دیوارهای دفتر کار سنتی.

پنج سال پس از شروع این گذار عظیم، تیمی از محققان دانشگاه استرالیای جنوبی به بینش‌های علمی ارزشمندی دست یافته‌اند. مطالعه‌ آنها از این نظر منحصر به‌فرد بود که قبل از بحران سلامت آغاز شده بود. محققان در این مطالعه تغییرات در رفاه کارگران استرالیایی را در یک دوره‌ چهار ساله پیگیری کردند و در مورد اثرات بلندمدت دورکاری تحقیق کردند.

نتایج این تحقیق گسترده نشان می‌دهد که برخلاف حرف‌های ضد و نقیض و پیچیده‌ای که در مورد دورکاری زده شده است، ارائه انعطاف‌پذیری به کارمندان برای انتخاب کار از خانه، مزایای قابل توجهی برای سلامت جسمی و روانی آنها دارد.

خواب و آرامش بیشتر

محققان استرالیایی می‌گویند: یکی از اولین چیزهایی که هنگام شروع قرنطینه متوجه شدیم، افزایش زمان خواب بود؛ تقریباً نیم ساعت بیشتر در شب برای کارمندان دورکار. این افزایش قابل اغماض نیست. قبل از همه‌گیری، یک استرالیایی به طور متوسط حدود ۴/۵ ساعت در هفته را صرف رفت و آمد به محل کار می‌کرد.

محققان خاطر نشان می‌کنند که این زمان رفت و آمد اغلب با سلامت روان ضعیف‌تر و درک ضعیف‌تر از سلامت خود مرتبط است. طبق این مطالعه، کاهش یا حذف این سفرهای روزانه که منبع استرس و خستگی هستند، تأثیر مستقیم و مثبتی دارد.

معادله صرفه‌جویی در زمان: بین بهره‌وری و زندگی شخصی

با این ساعت‌های گرانبهای صرفه‌جویی شده در حمل و نقل چه می‌توان کرد؟ این مطالعه‌ استرالیایی که تا ۱۰ روز وقت آزاد اضافی در سال را برای کارمندان دورکار نشان می‌دهد، نشان می‌دهد که این زمان به روش‌های مختلف دوباره سرمایه‌گذاری می‌شود. بخشی از آن به کار بیشتر و بخشی به مسئولیت‌های خانوادگی یا مراقبت اختصاص داده می‌شود. جالب اینجاست که حدود یک سوم از این زمان آزاد شده به فعالیت‌های اوقات فراغت اختصاص داده می‌شود. همانطور که محققان اشاره می‌کنند، کارمندان با اختصاص زمان بیشتر به اوقات فراغت هنگام کار از خانه، فرصت‌های بیشتری برای فعالیت بدنی و کم تحرکی وجود دارد.

وعده‌های غذایی سالم‌تر

عادات غذایی نیز تغییر کرده است. نزدیکی آشپزخانه ممکن است افزایش مصرف میان وعده را تشویق کرده باشد. با این حال، این مطالعه روند عمیق‌تری را به سمت انتخاب‌های غذایی سالم‌تر برجسته می‌کند. مصرف سبزیجات، میوه و لبنیات افزایش یافته است، همانطور که تهیه‌ غذاهای خانگی نیز افزایش یافته است، که نشانه‌ای از توجه بیشتر به کیفیت غذا است.

بهره‌وری و انسجام تیمی: رفع شبهات

گذار به دورکاری بدون چالش‌ها و سوالات خاص خود نیست، به ویژه از نظر بهره‌وری و حفظ پیوندهای اجتماعی. موضوع بهره‌وری دورکاری مدت‌هاست که مورد بحث بوده است. در حالی که برخی از مدیران از کاهش عملکرد ابراز نگرانی می‌کنند و گاهی اوقات انگشت اتهام را به سمت عدم نظارت نشانه می‌گیرند، مطالعه استرالیایی که توسط تحقیقات دیگر نیز تائید شده است، نشان می‌دهد که عملکرد حرفه‌ای و بهره‌وری هنگام کار کارمندان از خانه حفظ شده و حتی بهبود می‌یابد. برخی از کارشناسان همچنین معتقدند که این ادعاها گاهی اوقات فقدان روش‌های مدیریتی جدید سازگار با کار از راه دور را پنهان می‌کنند.

یک نکته مهم از این مطالعه آشکار می‌شود: تمایز بین دورکاری تحمیلی و انتخابی. وقتی کار از خانه تحمیل می‌شود، همانطور که در دوران قرنطینه سخت اتفاق افتاد، سلامت روان و رفاه می‌تواند آسیب ببیند. از سوی دیگر، وقتی افراد تصمیم می‌گیرند از خانه کار کنند، رفاه آنها به طور قابل توجهی بهبود می‌یابد. این تأثیر مثبت زمانی بیشتر نمایان می‌شود که کارمندان از حمایت همکاران و شرکت خود بهره‌مند می‌شوند. نگرانی‌ها در مورد تأثیر بر انسجام تیمی، پیوندهای اجتماعی در محل کار و فرصت‌های ارتقاء همچنان پابرجاست. اگرچه ایجاد ارتباط بین همکاران از راه دور دشوارتر است، اما این مطالعه با تأکید بر ثبات و حتی بهبود عملکرد، این ترس‌ها را تعدیل می‌کند.

به سوی یک فلسفه جدید کاری

یافته‌های این مطالعه چند ساله، نیاز به تأمل گسترده‌تر در مورد سازماندهی کار را مطرح می‌کند. کارمندانی که تمام وقت از خانه یا در یک مدل ترکیبی کار می‌کنند، رضایت شغلی و رفاه بیشتری را گزارش می‌دهند. این موضوع، تمایل روزافزون به انعطاف‌پذیری و استقلال بیشتر در مدیریت فعالیت‌های حرفه‌ای خود را تائید می‌کند.

کار کردن از خانه یک راه حل جهانی، یک مدل یکسان برای همه که بتوان آن را در همه موقعیت‌ها به کار برد، نیست. بلکه به نظر می‌رسد گزینه‌ای ارزشمند در میان گزینه‌های دیگر است که می‌تواند به ایجاد یک محیط کاری بهتر، فراگیرتر و انعطاف‌پذیرتر کمک کند. محققان نتیجه می‌گیرند که رویکرد ما به کار باید تکامل یابد و تنوع نیازها و سبک‌های زندگی را در نظر بگیرد. مساله کمتر مقایسه کار حضوری در مقابل کار از راه دور است، بلکه بیشتر ایجاد راه‌حل‌های سفارشی است که هم به نفع کارمندان و هم به نفع کسب‌وکارهای آینده‌نگر باشد.